Το άγχος είναι ένα σύνηθες συναίσθημα που έχουμε όταν βρισκόμαστε κάτω από υψηλή πίεση, νιώθοντας ανίκανοι να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση που βιώνουμε. Το άγχος μέχρι ένα σημείο θεωρείται υγιές και μπορεί να μας κάνει καλό αφού μέσω αυτού μπορεί να παρακινηθούμε για να επιτύχουμε κάποιους από τους στόχους μας. Αλλά αν αισθανόμαστε πως είναι εκτός ελέγχου, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη διάθεση μας, τη σωματική και ψυχική ευεξία και τις σχέσεις μας.
Πολλές φορές δεν είναι δυνατόν να εξακριβωθεί η αιτία του άγχους, τουλάχιστον με τον τρόπο που είναι εμφανής στις φοβίες. Οι άνθρωποι που παρουσιάζουν άγχος αυτής της μορφής φαίνεται να ανησυχούν για τα πάντα και να μην μπορούν να ελέγξουν την ανησυχία τους αυτή. Αυτός ο τύπος άγχους που φαινομενικά δεν συνδέεται με μια συγκεκριμένη κατάσταση ονομάζεται γενικευμένο άγχος. Τις περισσότερες φορές το άγχος είναι ήπιο και εισβάλλει σταδιακά χωρίς να φτάνει σε μεγάλες εντάσεις. Ορισμένες όμως φορές παρατηρούνται απότομες εισβολές σοβαρού και έντονου άγχους, το οποίο ονομάζεται πανικός. Ο πανικός. Ο πανικός μπορεί να έρχεται εντελώς ξαφνικά και απροειδοποίητα ή να συνδέεται με τις άλλες μορφές άγχους και ιδιαίτερα τις φοβίες. Το άγχος εκείνο που είναι τόσο έντονο ώστε να απαιτείται η βοήθεια από κάποιον ειδικό, συνήθως καλείται παθολογικό ή μη φυσιολογικό και διαφέρει από τον φυσιολογικό φόβο και το φυσιολογικό άγχος ως προς την ένταση και όχι ως προς το ποιον. Πρόκειται δηλαδή για ένα φυσιολογικό άτομο που νιώθει ένα συνηθισμένο φόβο με τέτοια ασυνήθιστη ένταση που του μπλοκάρει τις καθημερινές του δραστηριότητες. Το άγχος δηλαδή θεωρείται παθολογικό, εάν δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινή λειτουργικότητα, στην επίτευξη επιθυμητών στόχων και στη συναισθηματική ηρεμία του ατόμου. Τότε το άτομο πάσχει από κάποια αγχώδη διαταραχή. Συμπερασματικά , ένα συγκεκριμένο ερέθισμα μπορεί να επηρεάσει κάθε άνθρωπο με διαφορετικό τρόπο, εφόσον αποτελεί μοναδική και ανεπανάληπτη οντότητα, ωστόσο είναι αξιοσημείωτο το γεγονός, οι άνθρωποι προερχόμενοι από διαφορετικές κοινωνίες και πολιτιστικά περιβάλλοντα αντιλαμβάνονται τον ίδιο βαθμό κινδύνου σε πολλές πειστικές και στρεσογόνες .
Το στρες είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Στην πραγματικότητα ήταν και είναι απαραίτητο για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Αποτελεί ένα μηχανισμό προσαρμογής και άμυνας του οργανισμού και επιτρέπει στον άνθρωπο να ανταπεξέλθει σε καταστάσεις ψηλών απαιτήσεων ή ακόμη και σε πραγματικές απειλές της ζωής του. Το στρες από μόνο του, πολύ σπάνια μπορεί να προκαλέσει μια ασθένεια , όμως στις περιπτώσεις που το στρες γίνεται χρόνιο και έντονο, έχει τη δυνατότητα να συμβάλει με άλλους παράγοντες που συχνά συνυπάρχουν, να αυξήσει τον κίνδυνο για ορισμένες ασθένειες, να επηρεάσει την εξέλιξη τους ή ακόμη να τις επιδεινώσει. Το χρόνιο έντονο στρες επηρεάζει αρνητικά πολλά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού. Η καρδιά και τα αγγεία, το σύστημα άμυνας εναντίον των μολύνσεων και του καρκίνου, το πεπτικό σύστημα, το άσθμα, η ημικρανία και άλλες ασθένειες, επιδεινώνονται από τις συνέπειες που δημιουργούνται από το χρόνιο στρες .
Δακτυλογραφημένο από την μαθήτρια Α. στο πλαίσιο θεραπείας της συμπεριφοράς
Very good https://is.gd/tpjNyL